(ഈ കഥ വാരാദ്യ മാധ്യമത്തില് മുമ്പ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതാണ് , ഒരു പുനര് വായനക്ക് ചേര്ന്നതെന്ന നിലക്ക് ഇവിടെ പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നു , മുമ്പ് വായിച്ചവര് ക്ഷമിക്കുക , ഒറിജിനല് താഴെ ചേര്ത്തിട്ടുണ്ട് .)
സിമന്റ് അടര്ന്നു പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ നീളന് വാരാന്ത പിന്നിട്ടു പൂപ്പല് പിടിച്ച് കറുത്ത പടിക്കെട്ടുകള് ഇറങ്ങുമ്പോള് രാമനാഥന് ചിന്തിച്ചിരുന്നത് ഈ ഓഫീസിനും തനിക്കും മാത്രമാണോ ഇവിടെ മാറ്റങ്ങളിലാത്തത് എന്നായിരുന്നു.
ഓഫീസ് മതിലിനോട് ചേര്ത്ത് ചാരിവെച്ചിരുന്ന സ്കൂട്ടര് എടുത്തു ഗെയിറ്റിനപ്പുറത്തെക്ക് തള്ളിനടക്കുന്നതിന്നിടയില് അതിന്റെ കേടുവന്ന സ്റ്റാന്റെങ്കിലും നാളെ ശെരിയാക്കണമെന്ന വിചാരം എന്നത്തേയും പോലെ അന്നും രാമനാഥനുണ്ടായി.